August 2nd, 2012 Posted in Namibië, Botswana en Zimbabwe | 9 Comments »
Momenteel zitten we in ons hotel in Swakopmund en beseffen we ons dat het hoognodig tijd is om een eerste reisverslag te typen. We zijn zoveel op pad dat de dagen echt voorbij vliegen! We zullen beginnen bij het begin…
Donderdag 26 juli hebben Jeroen, Martin & Fennie ons naar het treinstation in Leer gebracht, vanuit hier vertrok onze trein richting Münster. In Münster hebben we een overstap gemaakt op de trein richting Frankfurt. De treinreis is perfect en comfortabel verlopen. Beetje lezen, kletsen over onze mooie reis, eten en de 6 uur durende rit was zo voorbij. Vooral in de omgeving rondom de Moezel waren de uitzichten prachtig: groen, bergachtig en schitterende wijnvelden.
Rond 4 waren we op de luchthaven van Frankfurt. Hier hebben we, na onze tassen in reishoezen gehuld te hebben, een lekker verfrissend drankje gedaan. Op het moment dat onze vlucht op het vertrekscherm kwam te staan, werd meteen al duidelijk dat onze vlucht 2 uur vertraging zou hebben. In plaats van 8 uur vertrekken, zou de vlucht om 10 uur vertrekken. Op de luchthaven was het prima vertoeven, dus verveeld hebben we ons niet. In de foodcourt hebben we heel ontspannen een hapje gegeten. De mannen zijn voor een Duitse frikandel met groente en gebakken aardappeltjes gegaan. Ellen en ik hebben heerlijke vers gemaakte sushi gegeten. Voor we het wisten konden we al boarden en werd het nog een haastklus om op tijd aan boord te komen.
Rond half 11 vertrok het vliegtuig daadwerkelijk. Omdat we op de luchthaven al gegeten hadden, hebben we de eerste vliegtuigmaaltijd gelaten voor wat het was en een poging gedaan om de slaap te vatten. Dit lukte de één iets beter dan de ander. De reis is overwegend rustig verlopen. We hebben wat lichte turbulentie gehad, maar hier werd bij vertrek al voor gewaarschuwd. Rond half 6 werd er nog een ontbijtje geserveerd en om 7 uur (Namibische tijd) landden we op de luchthaven van Windhoek.
Vanuit het vliegtuig stapten we meteen in de open lucht. Een schitterend weids, dor, heuvelachtig landschap strekte zich voor ons uit. Dit alles onder een strakke blauwe lucht. Adembenemend! Omdat het nog vroeg in de ochtend was, was het behoorlijk frisjes met een graad of 8. Totaal niet vervelend na een vlucht van zo’n 10 uur. De douaneformaliteiten gingen allemaal heel vlot en voor we het wisten, waren we weer een mooie stempel rijker
. De tassen lieten iets langer op zich wachten. Alles gaat n.l. handmatig. Nadat ook deze binnen waren en we onze eerste Namibische Dollars gepind hadden, werden we door een vriendelijke meneer met een transferbusje naar hotel / pension Steiner gebracht. Onderweg hebben we al kunnen proeven van de eerste Afrikaanse landschappen. Tussen 9.15 en 9.30 uur kwamen we aan bij Hotel / Pension Steiner. Een leuk onderkomen dat ouderwets gezellig aandoet. Op de knusse binnenplaats een klein zwembadje met daar omheen gezellige zitjes. Na onze bagage gedropt te hebben op onze prima kamers, zijn we gezellig op de binnenplaats gaan zitten. Onder het genot van een colaatje bijgekomen van de reis en een boodschappenlijst(je) maken. Rond 10 uur kwam Jasper van Explore Namibia langs om het een en ander over onze boeking toe te lichten. We kregen een perfect geordende map overhandigd met daarin alle benodigde papieren van dag tot dag, de nodige achtergrondinformatie over Namibië en Botswana en het rijden in een 4×4. Erg handig. We zijn de hele reis bij langs gelopen en tussentijds was er mooi de gelegenheid om daarop aansluitende vragen te stellen. Ook hebben nog twee tourtjes geboekt in Swakopmund: een catamaran dolphin & seal cruise en een quad bike tour. 2 uur later ging Japer er na een leuk, informatief gesprek weer vandoor. We kregen als welkomstgeschenk een handig afwasteiltje met daarin 2 flessen rode Afrikaanse wijn en allerlei andere handige dingetjes om onze kampeerreis goed te kunnen starten. Heel attent!
Na een lekker warme douche zijn we op verkenning gegaan in Windhoek. Om weer een beetje op krachten te komen, hebben we in een leuk koloniaal restaurantje in het Zoopark en lekkere bord pasta genomen. Met een kop koffie/thee hebben we nog een poosje genoten van het zonnetje en het uitzicht. Aan de temperatuur moesten we nog even wennen, het is hier nu namelijk winter. Een lange broek met daarop een fleecevest of softshelljasje zijn niet overbodig. Na het eten hebben we wat rondgeslenterd. We hebben een Namibisch simkaartje gekocht, een verloopstekker, een verdeelstekker en een fles Amarula. We hebben een kijkje genomen bij de Christuskirche, het handelsmerk van de stad en tussen 1907-1910 gebouwd als symbool van vrede. Ook zijn we naar de het Namibian Crafts Centre geweest. Een plek waar authentieke souvenirs te koop zijn, spullen gegarandeerd gemaakt in zuidelijk Afrka. Ik (Laura) heb daar nog een mooie houten ring met een zeebraprint gekocht.
Na wat uurtjes in de stad rondgebracht te hebben, die verrassend modern aandoet, zijn we terug gegaan naar ons hotel/pension. Tijd voor een powernapje. Niet overbodig, wanneer je in het vliegtuig geen oog dicht hebt gedaan.
Om 6 uur zijn we met de taxi naar Joe’s Beerhouse gereden voor onze avondmaaltijd. Joe’s Beerhouse is een rustieke pub versierd met ontelbaar veel Jägermeisterflesjes en allerlei Afrikaanse objecten. Een ontzettend leuk sfeertje! Ze tappen er Afrikaanse biertjes en staan bekend om de steaks die ze er serveren. Wij hebben ons ten goede gedaan aan zebra- en springboksteak. Lekker! Een aantal biertjes, Amarulaatjes en Jägemeistertjes later zijn we weer in de taxi gestapt om deze avond vroeg ons bedje op te zoeken. Rond 9 uur waren we al in dromenland.
De zaterdagochtend zijn we, na een goede nachtrust, gestart met een lekker ontbijtje in ons pensionnetje. Rond 8 uur werden we opgehaald voor ons bezoek aan Asco (autoverhuurbedrijf). Daar eenmaal aangekomen, hebben we eerst alle formaliteiten afgehandeld: formulieren doornemen en tekenen, afkopen van eigen risico, etc, etc. Toen dit achter de rug was, zijn we naar onze auto voor de aankomende 4 weken gelopen om daar uitleg te krijgen over één en ander. Een gave bak voorzien van heel veel gemakken voorzien: koelkastje, tentje en kampeeruitrusting.
Een dikke twee uur later konden we dan eindelijk echt op pad! 4 weken lang rondrijden door mooie Afrikaanse landschappen, wat een vooruitzicht!
In Windhoek zijn we nog gestopt voor een bezoek aan de Pick & Pay, een supermarkt. Hier hebben we een flinke lading inkopen gedaan.
Na ons bezoek aan de Pick & Pay hebben we op de parkeerplaats een lekker broodje gegeten om vervolgens echt op pad te kunnen gaan. Op naar Rehoboth (Lake Oanob)! Het grootste gedeelte van onze eerste trip was over asfalt. De laatste 5 km over gravel. Dat betekende de bandenspanning aanpassen van 2.2 bar naar 1.8 bar.
Omstreeks 3 uur kwamen we aan bij Lake Oanob. Bij de receptie kregen we een campsite toegewezen. Op weg naar deze plek, was er echter een medewerker die ons een andere, mooiere, duurdere plek toewees vanwege de hoeveelheid mensen en lawaai op de aan ons toegewezen plek. Dikke prima! We kregen een mooie plek aan het meer waar de auto’s gezellig tegenover elkaar konden staan. In het midden van onze plek was een vuurplaats en aan de rand een privé aanrechtje. Niet slecht! We zijn meteen begonnen met, het voor de eerste keer, opzetten van onze tent. Een piece of cake. Binnen korte tijd stond de tent als een… tent. Na onze tafels en stoeltjes gezellig rond de vuurplaats gezet te hebben, hebben we ons klaar gemaakt voor een wandeling door het natuurgebied rondom Lake Oanob. Helaas hebben we geen wild gespot, daarom besloten we om het de volgende ochtend nog eens op pad te gaan, alleen dan met de auto. Ondanks het niet zien van wild, was het een erg mooie wandeling.
Eenmaal terug op de campsite was het tijd om onze eerste campingmaaltijd te maken. We hebben lekkere salade gemaakt en daarbij gebarbecued. Na zonsondergang koelt het snel af, daarom lekker bij het kampvuurtje gezeten en weer vroeg op bed. Ons ritme de aankomende 4 weken zal ongeveer als volgt zijn: 21.00 in bed, 06:00 uit bed. Het is gewoonweg te koud om later op bed te gaan. Het enige minpuntje aan deze campsite was de geluidsoverlast die we deze avond/nacht hebben gehad. Ergens rondom het meer was een feestje gaande met enorm harde muziek, hier hebben we nog lang van mogen “genieten”.
Na een redelijke frisse nacht met weinig slaap, ging om 6 uur de wekker. Het bleek nog een stuk kouder te zijn dan de avond ervoor, maar de omgeving maakte alles goed. Alles en iedereen rondom het meer was nog in diepe rust en langzaam kwam de zon op. Een mooi gezicht! Je merkt dat de aarde, wanneer de zon opkomt, meteen opwarmt. We hebben eerst rustig ontbeten en daarna een zeer welkome warme douche genomen.
Rond 9 uur waren we allemaal klaar voor vertrek. Eerst op zoek naar wildlife en dit keer hadden we meer geluk. We hebben een groep zeebra’s gespot en we konden zelfs relatief dichtbij komen. In volledige stilte, met een geweldig weertje hebben we een poosje van deze mooie dieren staan genieten. Daarnaast kwam er nog een groep springbokken voorbij springen.
Omdat we deze dag nog een rit voor de boeg hadden, zijn we redelijk op tijd vertrokken richting de Kalahari Anib Lodge. Onderweg zelf een lunchje in elkaar geflanst. Ideaal, want we hebben in de auto alles constant binnen handbereik.
Halverwege de middag kwamen we aan bij de Kalahari Anib Lodge. Ze hebben er slechts 3 campsites en wij kregen campsite 1 toegewezen. Wat een plek hadden we daar! De 3 campsites liggen zo ver uit elkaar dat je elkaar niet ziet, hierdoor kreeg je het gevoel er helemaal alleen te kamperen. Onze plek bestond uit een betonnen plateau omringt door een laag muurtje. We hadden er onze eigen braai, douche en toilet. Het uitzicht was dor, af en toe een boompje of termietenheuvel, een intens rode zandgrond en ontzettend weids.
Toen we ons gesetteld hadden en wat wasjes hadden gedaan, zijn we een wandeling van 7.3 km door het Kalahari gebied gaan maken. Het landschap is hier, in tegenstelling tot de dag ervoor vlak en weids. Ideeaal om wild te spotten. Zo hebben we de struisvogel, een groep zeebra’s, een gemsbok, vele impala’s en springbokken gezien. Daarnaast hebben we mogen genieten van een overweldigende zonsondergang! Deze zijn echt schitterend in Afrika!
Bij terugkomst was het al donker en zijn we begonnen met het maken van een lekkere pastamaaltijd. Deze hebben we wederom opgesmikkeld bij een warm en behaaglijk kampvuurtje. Eenmaal in de tent hoorden we het geknor van een dier. Wat het geweest is, weten we niet. De volgende ochtend stonden er echter afdrukken van hoeven in de aarde. We denken dat het een zebra of iets dergelijks geweest moet zijn.
Na ons ochtendritueel van opstaan, douchen, ontbijten en de boel inpakken, zijn we rond half 9 op weg gegaan naar de Naukluft Mountains. Een rit van 150 km. asfalt en vervolgens 150 km. gravel. Onderweg hebben we de tank vol laten gooien. Dat duurde even… 30 liter tanken, en we waren zo’n 15 minuten verder. Als de tank volledig leeg is, kan er 140 liter in, reken maar uit
Bij het tankstation zat een heel gezellig ingericht restaurantje. De muren waren en vol geschreven door toeristen en overal stonden en hingen Afrikaanse tierelantijntjes. Een heel gezellig sfeertje. We hebben er filterkoffie/thee met appelgebak gehad.
Vooral de laatste kilometers van de trip waren erg mooi en weer totaal anders dan de landschappen van de dagen ervoor. Zoals de naam al doet vermoeden is het er bergachtig. De bergen zijn er glooiend en er is amper vegetatie op te vinden. Het deed ons denken aan het landschap uit de serie Lost (Hawaï).
In de loop van middag waren we op onze bestemming voor deze dag: de Naukluft Mountains Campsite. Bij de “receptie” werden we meteen gewaarschuwd voor de baboons (bavianen). Deze leven op en rondom de campsite en zijn geïnteresseerd in alles wat met eten te maken heeft. Geen eten rond laten slingeren of in de auto in het zicht leggen was de boodschap. Bavianen kunnen namelijk een hoop ellende veroorzaken. Omdat we eerst een wandeling wilden gaan maken, werd tevens geadviseerd onze tenten nog niet op te zetten.
Zo gezegd, zo gedaan: na een plekje gezocht te hebben, zijn we gaan wandelen in een weer totaal ander gebied. De wandeling voer ons langs een beekje. Het was een avontuurlijke wandeling over rotsen, door bosjes en door het beekje heen. Gelukkig werd de route duidelijk aangegeven door middel van een sign om de 100 meter.
Omdat we de tent niet in het donker op wilden zetten, konden we helaas niet de hele route lopen. Eenmaal terug op de campsite hebben we de tenten opgezet en met een lekkere wokmaaltijd nabij het kampvuur gezeten vergezeld de nodige rode wijntjes en Amarulaatjes, met op de achtergrond het gebrul van de bavianen. Goed amusement!
Na een verrassend warme nacht, hebben we dinsdag onze weg vervolgd naar Sesriem. Een korte rit van maar 125 km door een wederom prachtig bergachtig Afrikaans landschap. Onderweg hebben we ontzettend veel wild gezien en gefotografeerd. We hebben Pumba’s (wrattenzwijnen), groepen bavianen, struisvogels, gemsbokken en springbokken gespot.
Rond het middaguur kwamen we aan op Sesriem Campsite. Deze campsite hebben we uitgekozen omdat je alleen vanuit hier voor zonsopgang het gebied van de Sossusvlei binnen mag. Het is een kleinschalige campsite met 20 staanplaatsen en is maanden van tevoren vaak al volgeboekt.
Bij het inchecken hebben we meteen een permit voor deze dag en de dag erna gekocht. Vervolgens hebben we ons plekje, campsite 18, opgezocht. Wéér een super plek. Ruim en omgeven door een cirkelvormige muur van keien. Na het goed positioneren van de auto’s (nabij de stroomaansluiting) hebben we eerst heel relaxt geluncht en een telefoontje gepleegd met het thuisfront. Sinds dagen hadden we eindelijk weer bereik. In de loop van de middag een grote handwas gedaan, waarna zo goed als alle was weer schoon was.
Tegen vier uur zijn we in de auto gestapt om een kijkje te nemen bij de Sesriem Canyon. Een smalle, 1 km lange en 30 m diepe kloof ontstaan door rivier de Tsauchab die zich een weg door het zachte kalksteen baande. De naam Sesriem slaat op de zes runderlederen riemen die aan elkaar geknoopt moesten worden om water uit de kloof te kunnen halen. Het was er heerlijk koel en met een zacht namiddag zonnetje goed vertoeven.
We wilden de zonsondergang gaan bekijken op Elin Dune, dus was dit ons volgende stop, tenminste…
Bij de receptie werd ons verteld dat Elin Dune zo’n 4 km rijden zou moeten zijn vanaf de ingang van het park. We zouden een weg naar rechts moeten nemen. Op een gegeven moment waren we echter al een behoorlijke tijd op pad, maar hadden nog steeds geen weg naar rechts voorbij zien komen. Bleek dat we al véél te ver waren gereden… Geen van ons vieren had de afslag gezien. Inmiddels waren we bij het View Point aangekomen. Aan zandduinen geen gebrek, dus maar een poging gedaan om hier een willekeurige zandduin te beklimmen en de zonsondergang te zien. Helaas hadden we te weinig tijd en was de zon onder voordat wij de top hadden kunnen bereiken. Balen!!! Terug naar de auto en op naar de uitgang van het park. Om 18.15 sluiten de hekken namelijk. Het was een mooie rit bij schemering. Veel wild liet zich zien. Nieuw in ons rijtje was de aardwolf.
Terug op de capsite ons tentje opgezet, de braai aangedaan en lekker gebarbecued. Deze avond stonden er braadworst, een gepofte aardappel en een maïskolf op het menu. Ook hebben we alvast wat voorbereidingen voor de dag erna gedaan. Om 05.20 uur wilden we de camping verlaten om om 05.40 uur meteen door de poort te kunnen om de zonsopkomt op Dune 45 te kunnen zien. Deze wilden we beslist niet missen…
Vannacht werden we rond 02:00 uur gewekt door het hevig wapperen van de daktent: een zandstorm! Echt slapen hebben we, door het lawaai, vanaf dit moment niet meer gedaan. Rond 04:15 uur besloten we, nadat we concludeerden dat er een tentstok miste, van bed te gaan. Tent inklappen, omkleden en op naar Dune 45.
Om 05.25 uur stonden we als 4e en 5e in de rij bij te toegangspoort tot de Sossusvlei. Om 05.35 ging de poort open en begon onze rit in het donker op weg naar Dune 45: de befaamde duin bij kilometerpaal 45. Daar eenmaal aangekomen begon een inspannende klim nar boven. De wind was nog steeds niet gaan liggen, dus werden we min of meer gezandstraald. Flinke windstoten wisten ons soms behoorlijk uit balans te brengen. Eenmaal boven werd onze inspanning beloond met een schitterend uitzicht, denk daarbij de zonsopkomst en jullie snappen dat dit een onvergetelijk moment is geweest! Een geweldig schaduwspel maakten de duinen nog mooier dan ze al zijn.
Toen onze schoenen en nog veel meer gevuld waren met zand, zijn we in de auto gestapt om de laatste 20 km naar de Sossusvlei af te leggen. De laatste 5 km moesten door het zand afgelegd worden. Een pittige klus waar Mark en Hielke prima raad mee wisten. Eenmaal in de Sossusvlei aangekomen, zijn we te voet naar de Dead Vlei gelopen. Een trip van 1.1 kilometer over de duinen, door mul zand. De Deadvlei is een door zandduinen ingesloten (zout)pan met her en der omhoogstekende afgestorven kameeldoornbomen. Het gebied heeft een mysterieus karakter en is enorm fotogeniek.
Na ons bezoekje aan de Sossusvlei en de Dead Vlei hebben we eerst koers gezet richting de Sesriem campsite om vervolgens door de rijden naar Solitaire. In Solitaire hebben we bij een bakkertje naast het benzinestation een stuk van de meest afgelegen appeltaart in zuidelijke Afrika gegeten. Heer-lijk! Vrijwel iedereen die naar Solitaire reist doet het bakkertje dat bekend staat om zijn appeltaart aan. We hadden er veel positieve verhalen over gelezen en terecht!
Na ook nog de nodige andere inkopen gedaan te hebben, moesten we echt verder. We hadden nog een lange rit over overwegend gravel voor de boeg! Het overgrote gedeelte van de reis was weer onbeschrijfelijk mooi. De laatste 200 km waren echter enorm saai, dor en doods. Vrijwel niemand zijn we er tegen gekomen en dieren hebben niet tot nauwelijks gezien.
Om 18.00 uur zat de lange rit er voor vandaag op en kwamen we aan bij hotel Rapmund in Swakopmund. Hier hebben we een mooie kamer voorzien van alle gemakken. We zijn meteen onder de douche gesprongen om al het zand van ons af te spoelen en hebben daarna een heerlijk hapje gegeten bij Zum Kaiser.
Onze eerste indrukken van Namibië zijn eigenlijk alleen maar positief. Het is een schitterend land, de mensen zijn vriendelijk en behulpzaam en het kamperen bevalt ons allemaal goed!
One Response to “Counting down…”
By Roelf en Frouke on Jul 6, 2014
We wensen jullie een hele fijne reis. We hebben zelf hier ook prima ervaringen opgedaan. We kijken uit naar de foto’s.